عـــا شـــــقـــــا نـــــــــــــــــــــــه

برای من مهم نیست که وقتی کسی تنهاست به فکر من باشه
برای من این مهمه که وقتی اطرافش شلوغه ٬ قلبش به خاطر من میتپه


••••••••••••

ای کاش که از حال دل من خبرت بود
 ای کاش دمی ار سر کویم گذرت بود
من مرغ اسیرم که ندارم پر پرواز
 ای کاش که کاشانه من زیر پرت بود


••••••••••••

میدونی چرا ستاره ها به هم چشمک میزنن ؟
میخوان به ما بفمونن تو سکوت و فاصله هم میشه گفت
دوست دارم

ای کاش زندگیم در یک کاسه آب خلاصه میشد ، که آن را بدرقه راهت میکردم . . .

.

.

.

قلم بتراشم از هر استخوانم ، مرکب گیرم از خون رگانم

بنویسم نامه ای از پرده دل ، برای یار مهربانم . . .

.

.

.

اگر خاری شوی بر دل نشینی / تو را نازت کشم ، چون نازنینی . . .

.

.

.

دانم و دانی که جانم عاشق از آن توست / پس بزن آتش به جانم که جانم جان توست

گر زنی آتش به جانم من بسوزم در رهت / پس از آن هر ذره از خاکسترم خواهان توست . . .

ادامه در لینک زیر

.

.

.

آهای قسنگ تر از همه ، هر چی ازت بگم بازم کمه / بذار بگم دوستت دارم

دوستت دارم یه عالمه . . .

.

.

.

دارم میرم نگو نرو ، هوا هوای رفتنه / هرچی بوده تموم شده ، چاره ما گذشتنه

دارم میرم تا سرنوشت ما رو به بازی نگیره / خوب میدونم این عاشقی از یاد هر دو مون میره . . .

.

.

.

من اگر پشن خودم پنهانم ، من اگر خسته ترین انسانم

تو گلم بی وفایی ، بی وفاترین گلی روی زمین . . .

.

.

.

گویند ضریح چشم تو صد معجزه دارد / ای کاش من رائر چشمان تو بودم . . .

.

.

.

آموزگار عشق شدیم و خود نشناختیم “الفبا” را . . .

.

.

.

اگر دل سپردن به تو خطاست / به تعداد باران خطا میکنم . . .

.

.

.

عزیز یادی بکن از یار خسته / غبار دوریت بر من نشسته

دگر تیری نزن بالی ندارم / وجودم از غمت در هم شکسته . . .

.

.

.

کاش میشد تک درختی در میان قلب تو / تا وجودم میوه میداد از محبت های تو  . . .

.

.

.

آنقدر رسم وفا مرده که ترسم / لیلی هم اگر زنده شود یادی از مجنون نکند . . .

.

.

.

از آن روز که شنیدم صدایت / دلم پر در آورده کرده هوایت

دلم عاشق شده افتاده به پایت / بنازم قدرت عشق خدایت . . .

.

.

.

استاد کائنات که این کازخانه ساخت / مقصود عشق بود ، جهان بهانه ساخت . . .

.

.

.

آسمان رنگ شب یلدا گرفت / یاد تو آمد به قلبم جا گرفت

تا سحر غم با دلم هم خانه بود / از فراق تو دلم دیوانه بود . . .

.

.

.

در دستم قلم دارم ، از قلبم هوا دارم / از نزدیک  نمیبینم ، از دور سلام دارم . . .

.

.

.

خارها را باید دوست داشت ، گل ها را که همه دوست دارند . . . !

.

.

.

عزیز یادی بکن از قلب خسته / غبار دوریت بر من نشسته

دگر تیری نزن بالی ندارم / وجودم از غمت در هم شکسته . . .

.

.

.

بی تو بدترین منم ، با تو بهترین منم / عاشق نگاه تو ، به خدا خود منم . . .

.

.

.

خود را به که بسپارم وقتی که دلم تنگ است / پیدا نکنم همدل ، دل ها همه از سنگ است

گویا که از این وادی از عشق نشانی نیست / گر هست یکی عاشق ، آلوده به صد رنگ است

.

.

.

خودت دور و رهت دور ، منزلت دور / اگر ترکت کنم چشمم شود کور

اگر دانم که قولت پا بر جاست / به امیدت بشینم تا قیامت . . .

.

.

.

من از زندگانی آموختم چگونه اشک ریختن را ولی اشکهایم نیاموخت چگونه زندگی کردن را

.

.

.

به تو سپرده بودمش به هزار و یک امید و امروز برای هزار و یکمین بار

دلم را میبرم تا شکستگی اش را گچ بگیرم . . .

.

.

.

ماه من پرده از آن چهره زیبا بردار / تا فلک لاف نیاید که چه ماهی دارد . . .

.

.

.

دل خورشید و بنازم که هنوز هم که هنوزه / واسه دوست و دشمن به یه اندازه میسوزه . . .

.

.

.

در مرام ما نباشد جز وفاداری به دوست / به گلم بگو که یارت ، دلدارت دیوانه توست . . .

.

.

.

کاش دل ها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل از پایین آمدن دست ها مستجاب میشد . . .

.

.

.

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست / امتحان ریشه هاست

ریشه هم هرگز اسیر باد نیست  . . .

.

.

.

شب مهتابی چه خوش است برای دیدن یار

اما چه کنم دیوار بلند است و نگاه ها بسیار . . .

.

.

.

عشق یعنی همان کفش میخ داری که باهاش روی احساسات یکدیگر

آروم آروم قدم میزنیم و بلند بلند میخندیم . . .

.

.

.

خیلی سخته که بخوای با آب خوردن بغضت رو بفرستی پایین و اما

یکدفعه اشک از چشمانت جاری شود . . .

.

.

.

نازنین غصه نخور ، قصه نویس ما خداست / همه نا رفیقن و تنها رفیق ما خداست  . . .

.

.

.

یه عاشق تنها ، یه آسمون تردید /به هر کی دل بست ازش خیانت دید . . .

.

.

.

من به خود میبالم که در این عصر یخی / دوستی دارم که دلش آیینه خورشید است . . .

.

.

.

شبی دنبال معنایی برای تو میگشتم / تو بالاتر از ز هر معنا و من بیهوده میگشتم . . .